MVO is dood. Leve de toekomst! (deel II)

Iedereen is voor

Niemand is tegen een beter milieu, betere arbeids- en leefomstandigheden in derdewereldlanden en iedereen wil de wereld aan onze kinderen en klein-kinderen in tenminste dezelfde staat overdragen. Op een enkele wereldleider na erkent iedereen het klimaatprobleem. Dit is wel het resultaat van een tientallen jaren oude discussie. Bijna niemand weet dat in 1987 de eerste echte basis is gelegd voor wat we nu MVO noemen. In dat jaar kwam namelijk het Brundtland-rapport uit, ‘Our common future’. In dit rapport werd voor het eerst de relatie gelegd tussen mondiale milieuproblemen, armoede in derdewereldlanden en buitensporige consumptie. Het was ook de tijd dat de Rijn Europa’s grootste open riool was, de bossen in Scandinavië doodgingen en het gat in de ozonlaag werd ontdekt.

Door het treffen van tal van maatregelen zijn vele emissies naar de omgeving beperkt, hoewel het CO₂-vraagstuk alleen maar is t oegenomen. Vanuit mijn achtergrond als milieukundige kan ik melden dat we daar echt nog iets mee moeten. Met het huidige pakket maatregelen en de groei van welvaart bij – voormalige – derdewereldlanden remmen we de mondiale CO₂-emissiegroei slechts.

Naming & shaming

Echter, waar ik mij meer aan stoor is dat MVO door Jan en alleman misbruikt wordt om door middel van naming & shaming zijn of haar zin te krijgen. Onder dreiging van amatschappelijke uitsluting worden er soms met halve waardheden en zielige foto’s standpunten ingenomen die rationeel amper verdedigbaar zijn. Endele fanatieke NGO’s en belangengroepen kijken dermate gekleurd naar een vraag- of probleemstelling dat ze niet meer in staat zijn het totale krachtenveld rationeel te overzien en voortdurend eenzijdige conclusies trekken. Soms zijn die dermate gekleurd dat ze met alle gemak als nepnieuws of miscunclusies beschoud kunnen worden. Wij als niet-kritische consument absorberen dit. Vooralsnog!

metname na de laatste Amerikaanse presidentsverkiezingen en bijvoorbeeld de beïnvloedende rol van Facebook raken wij er steeds meer van bewust dat nieuws niet geconsumeerd, maar getoetst moet worden. Daarom ook mijn oproep: Leef bewust, wees kritisch en vraag door!