De veiligheidspiramide

Verschillende modellen

Er zijn talloze modellen in de literatuur te vinden die uitleg geven over ongevallen en de verschillende factoren die leiden tot gevaarlijke situaties en (bijna-)ongevallen. Al deze modellen benoemen dat een ongeval nooit ‘zomaar’ plaats vindt. Eén van die modellen is de veiligheidspiramide, ook wel bekend als het ijsbergmodel, ongevalsdriehoek of -piramide van Heinrich.

Het doel van de veiligheidspiramide
De veiligheidspiramide staat – zoals zo vaak bij theoretische modellen – ter discussie. Zonder ons hierin te mengen, is de achterliggende gedachte van de veiligheidspiramide echter duidelijk. Wanneer onveilige situaties en bijna-ongevallen worden herkend en gemeld, dan heb je als organisatie nog de mogelijkheid om hier op te handelen en er proactief mee aan de slag te gaan om ze te voorkomen.

Reactief versus Proactief

Alles ‘boven de streep’ in de piramide zijn de incidenten die zichtbaar zijn. Wanneer je alleen reageert of verandert naar aanleiding van een ongeval is dit reactief. Door gevaarlijke situaties en bijna-ongevallen te herkennen en te melden, reageer je proactief. Dan maak je al een grote stap in het voorkomen van ongevallen. Wanneer er iets gebeurt ‘onder de streep’, dan is dit voor een organisatie niet alleen een waarschuwing, maar vooral een uitgelezen kans om erger te voorkomen in de toekomst. Dus ontvang alle meldingen van gevaarlijke situaties of handelingen met een compliment!