Melden van arbeidsongevallen lijkt niet nodig

Russische roulette

Volgens het artikel zit een deel van het niet melden in moedwilligheid bij de werkgever, want de controle op de regels laat te wensen over en het boetebedrag is relatief laag. Als dit de benadering van die bepaalde groep werkgevers is dan wordt door hen Russische roulette gespeeld met de veiligheid en gezondheid van werknemers. En dat is een kwalijke zaak. Het schaadt niet alleen de werknemer, maar uiteindelijk ook de werkgever.

Goede arbeidsomstandigheden – Iedere onderneming hoort op basis van Artikel 3 van de Arbeidsomstandighedenwet te zorgen voor de veiligheid en de gezondheid van de werknemers inzake alle met de arbeid verbonden aspecten en voert daartoe een beleid dat is gericht op zo goed mogelijke arbeidsomstandigheden. En toch gaat het mis.

Kapitaalgoed

De werknemer is het kapitaal van de onderneming en brengt veel meer mee dan alleen het uitvoeren van zijn taken. Gemotiveerd personeel zet net dat stapje extra, is minder vaak ziek, voelt zich betrokken en verbonden bij het bedrijf en heeft een goed verhaal over zijn werkgever tijdens feestjes en verjaardagen. Een lager ziekteverzuim is een aantoonbare kostenbesparing. Een positief geluid van een werknemer over zijn werkgever is gratis reclame. Maar alleen als die werknemer de wederkerigheid ziet, namelijk een werkgever die de arbeidsomstandigheden van zijn werknemer serieus neemt.

Cultuuromslag

Een werkgever die een loopje neemt met arbeidsomstandigheden doet afbreuk aan die motivatie van zijn personeel en glijdt daarmee in een vicieuze cirkel van onvrede, uitval, hoger ziekteverzuim, angst, mindere kwaliteit van het geleverde werk en uiteindelijk hogere kosten. Als dat besef er is, ontstaat er een cultuuromslag. En daarmee verdwijnt ook het onbehaaglijke gevoel van de werkgever, dat die ene werknemer het ongeval toch meldt. Ondanks zijn/haar angst zijn/haar baan te verliezen. En dat levert alleen maar winnaars op.

Beleid

Het mag natuurlijk niet zo zijn, dat een werknemer door een bedrijfsongeval blijvend letsel of invaliditeit oploopt en daardoor zijn baan verliest met daarbij het risico, dat hij/zij belandt in de schuldsanering of een sociaal isolement. Een ongeval is uiteindelijk nooit helemaal te voorkomen, maar een werkgever die gezond en veilig werken niet verweven heeft in zijn beleid zou zichzelf eens deze vraag moeten stellen: Wat als ik die werknemer was geweest die door een bedrijfsongeval alle mogelijke nare gevolgen ervaart en hierbij geen steun krijg van mijn werkgever?

Of het opleggen van boetes, of het verhogen van de boetes het juiste middel is, vraag ik me af. Een sterker middel is een cultuuromslag. Leren door positief belonen in plaats van straffen.